D-Day

Dag allemaal.
Via deze mail doen we alleen verslag van onze beleving van Normandië.
We staan dus op een camping in Ranville, 12 km van Caen en vlakbij de bekende Pegasus brug, waar vooraf aan de landingen op de Normandische kust (6 juni 1944) parachutisten zijn geland om de brug te behouden. Rondom deze brug (over de Seine) is ook van alles te doen. Er is een nieuwe Pegasus museum gebouwd met een echte spit fire uit de oorlogstijd, pantservoertuigen, tanks, mitrailleurs enz. Het is natuurlijk 70 jaar geleden en het herdenken blijft maar het is inmiddels wel een kermisachtige gedoe geworden. Ranville was ook het eerste stadje dat op D-day is bevrijd en ook hier vinden 5 en 6 juni verschillende herdenkingen plaats.
Di. 3 juni maken we een autorit langs de kust en bezoeken alle herdenkingsplaatsen tot aan Omaha Beach; die doen we morgen.
Te beginnen met Sword Beach, dan de Juno Beach en vervolgens de Gold Beach.
Op de stranden van Sword Beach zijn de Engelsen geland; op die van Juno Beach de Canadezen; op Gold Beach weer de Engelsen en op de Omaha Beach en Utah Beach twee devisies Amerikanen. Op verschillende plaatsen zijn dan ook aan de kust blijvende herdenkingsplaatsen ingericht, meestal op en rondom de Duitse bunkers.
De boeiendste plaatsen waren Longues sur Mer aan de Gold Beach met de Duitse bunker stellingen. En Arronmanches waar in een ronde cinema op 9 zeer grote schermen een 19 minuten durende film de gebeurtenissen van D-day werden weergegeven; Daarnaast hebben we het vissersstadje Port en Bessin aangedaan, het had een grote buitenhaven, dan een zeesluis en daarna een grote binnenhaven in twee gedeelten; was leuk en gezelligWe hebben er gegeten en vervolgens terug naar de camping.
De 2e dag rijden we het verste weg en beginnen in Point du Hoc. Het ligt op de grens van Omaha Beach en Utha Beach en zijn dus de Amerikanen geland. Ze moesten bij steile rotsen opklimmen en daarvoor hadden ze het nodige klimmateriaal bij zich zoals touwladders en werpankertjes. Hier is fel gevochten. Er lagen Duitse bunker stellingen en zijn vooraf de invasie gebombardeerd zodat het hele gebied een krater veld is met diepe inslagen en natuurlijk de deels in puin geschoten bunkers. Erg boeiend maar wat een hel moet het zijn geweest. Vervolgens naar het gevolg van die hel; de Amerikaanse begraafplaats in Colleville-sur-Mer. Een gigantisch gebied, als park ingericht met een Memorial en een kapel,en hier liggen in totaal ca. 11000 gesneuvelden waarvan 9000 Amerikanen. De begraafplaats ligt direct aan de kust op dezelfde plaats waar ze ook gesneuveld zijn. We lopen ook naar beneden – een beste afdaling en dus ook weer een flinke klim – en belopen de Omaha beach (Grietje, hier hebben we wat steentjes voor je meegenomen.) Als je hier dan loopt, tussen al die kruizen door dan krijg je gewoon kippenvel en verder is het eigenlijk niet te beschrijven; je moet het beleefd hebben; zeer indrukwekkend.
Tot slot bezoeken we nog het buitenmuseum van Colleville su Mer, waar heel veel oud legermateriaal stond; zelfs eentje met een Groninger vlag.
Dit waren twee bewogen dagen met veel indrukken en emoties. Morgen het vervolg.
Lieve groeten uit het voorland van onze bevrijding.
Liny en Flip