Het blijft tobben

Donderdag 13 mei
Hemelvaartsdag. We slapen uit, ontbijten laat en zitten verder heerlijk in de zon. ‘s Middags fietsen we even naar Veghel om ons te oriënteren voor morgen voor de priklocatie. In het centrum van Veghel aangekomen schrikken we we van de de drukte op de terrassen. Niet normaal. Maar op het terras van Brownies en Downies is het een stuk rustiger en daar strijken dan even neer voor een lichte lunch. Vervolgens peddelen we weer terug naar de camping en hebben er weer 22 km. op de fiets opzitten.
Vrijdag 14 mei
Liny staat vroeg op om zich te douchen en ik blijf nog lekker even liggen (ik douche me ‘s avonds altijd). We ontbijten weer op ons gemak en vertrekken om 12.30 u. op de fiets naar Veghel voor onze 2e corona prik. We hadden per mail 3 verschillende tijden door gekregen en kiezen dus voor de eerste, 13.35 u. maar er wordt nergens naar gekeken. Liny moest nog even via de arts daar ze bloedverdunners gebruikt en dat was het grootste oponthoud. Om 14.30 u. stappen we weer op de fiets en rijden via een flinke omweg en mooie route (van te voren bepaald) terug naar de camping waar we na in totaal 46 km. weer arriveren. Het laatste stuk nog een lichte regen waarvoor toch de poncho aanmoest.
Zaterdag 15 mei
Vandaag een echte rustdag. We besluiten om maar een dagje over te slaan wat fietsen betreft. ‘s Middags gaan we dan nog wel even naa Boekel (2 km.) voor een paar boodschappen en dat is het.
Het weer is ook niet bijster. Op de camping is het best gezellig daar we aardig contact hebben met wederzijdse buren..
Zondag 16 mei
We wilden naar de kerk in Veghel. Er zijn volgens Google twee baptistengemeenten in Veghel (het zal ook niet zo zijn). Bij een stond een telefoonnummer, maar geen gehoor. Dus maar geluisterd en gekeken naar de dienst van Havenlicht. Roelof had weer een inspirerende preek over Nebukadnessar. Verder lekker bij de camper gebleven. Wordt vervolgd