Fietsen en varen

Maandag 17 mei
We vertrekken om 11 uur van camping Weidevogel te Boekel, uitgezwaaid door de bazin. We gaan richting Berg en Dal; hebben daar een aantal campings van SVR geselecteerd. Uiteindelijk strijken we neer op camping en tevens Akker en Landbouwbedrijf ‘De Grote Flierenberg’ te berg en Dal. Rondom het boerenbedrijf zijn verschillende kampeer gedeelten gecreëerd, rondom een vijver, in een beukenbosje of aan de rand met mooi uitzicht naar de heuvels; we kiezen voor het laatste. We zitten aan de Zevenheuvelenweg, beroemd van de 4daagse van Nijmegen, welke ik 23 maal heb gelopen. Dus het is nostalgie opsnuiven.
In de avonduren maken we nog een wandelingetje naar een andere camping hier vlakbij; een ommetje van ca. 3 km.
Dinsdag 18 mei
Het was in de nacht regenachtig en in de ochtend niet veel beter. Maar aan het eind van de ochtend brak het wolkendek toch wat open en we besluiten de gok te wagen en stappen op de fiets. Doel is uiteindelijk Lobith Tolkamer. Het was weer puzzelen met de fietsknooppunten en na een uurtje zijn we nog maar een kilometer of acht verder. We zijn dan net over de Duits grens in het dorpje Wyler. Het begint weer te regenen en we kunnen gelukkig schuilen onder een buitenshuis waranda. We hebben allebei zoiets van: zullen we teruggaan maar als het weer droog wordt zetten we toch door. Via Zyfflich – ook Duits – rijden we naar Millingen a/d Rijn, daar gaan we met het pontje over naar de andere kant en dan is het nog 4 km. naar Tolkamer. Vroeger was dat het zenuwcentrum voor de scheepvaart i.v.m. de grenspassage. Wij hebben toentertijd heel wat uurtjes op de steigers doorgebracht alvorens we verder mochten naar Duitsland. Nu is alles anders. De scheepvaart kan onverhinderd doorvaren. Tolkamer was vroeger dan ook een zeer welvarend dorp met kruideniers, slagers, bakkers, kroegen en andere winkels en de steigers waaraan men olie kon bunkeren. Nu is het een dorp in ruste. Voor het dorp is inmiddels een hoge en brede boulevard gebouwd om het dorp bij hoge waterstand van overstroming te vrijwaren; en daarop terrassen. Daar zijn wij dan ook op neergestreken, hebben geluncht en een uurtje van het uitzicht op de Rijn genoten. Ook dat was nostalgie opsnuiven. Vervolgens peddelen we weer terug naar het pontje (het is alleen voor voetgangers en fietsers) en na in totaal 53 km. zijn we om 18.00 u. terug op de camping. Degenen die het Pieterpad lopen moeten ook van het pontje gebruik maken. En het gebeurd wel eens dat vanwege het hoge water op de rivier het pontje niet vaart. Dan hebben de Pieterpatters een probleem en kunnen rechtsomkeer; een alternatief is er niet. Toen ik hem liep, ca. 25 jaar geleden, met een van mijn beste vrienden toentertijd, Rashad, deed zich dat probleem gelukkig niet voor.