Klimmen, en dalen

Vr, 30 mei. We slapen wat uit en ik ga nog een ½ uurtje lekker in de zon zitten terwijl Liny verdere voorbereidingen treft voor vertrek. We verlaten om 10.00 u. camping De La Gare om allereerst een supermarkt te bezoeken op nog geen 500 m. afstand. Het is weer een Carrefour. Het is een gigantische winkel van levensmiddelen tot landbouwartikelen. Persoonlijk vindt ik de Carrefour de AH van Frankrijk, dus ook duurder dan de andere supers en goed uit kijken wat je koopt. We doen onze boodschappen en gaan vervolgens even de grens over naar Spanje, 2 km. , om te tanken. Scheelt 15 ct. Per liter. Daarna op naar Tarascon-sur-Ariége. Het doel is camping ‘Des Grottes’ bij Niaux om de grotten van Niaux te bezoeken. Na een schitterende rit over o.a. de Col du Puymorens, 1915 m. met zijn vele haarspeldbochten en pittige stijgingen van 10 á 12 procent , arriveren we om 13.30 u bij de camping. Maar de receptie gaat pas om 15.00 u. open. Maar we hebben geluk. De eigenaresse komt ons tegemoet en laat ons op de camping en we mogen een plaatsje uitzoeken. Het is bloedheet en we nemen een plaats volledig in de schaduw. Het is een prachtige camping met een zwemparadijsje en gelegen aan een meertje. Voor het eerst sinds dagen hoef ik vanavond niet af te wassen want ze hebben een eigen restaurantje en die zijn nooit zo duur. Twee flinke lappen vlees, gelijk aan een entrecote, met friet en groente bijlage twee pilsjes; € 40,=

Za. 31 mei. We staan op gewone tijd op en genieten van het mooie weer. Om 13.00 u. moeten we bij de grotten van Nivaux zijn. Gisteren al de tickets gekocht. Het is 2,4 km. op de fiets dus een eitje; denken we. Om 12.00 u. vertrekken we. Ik had het ingetikt op mijn mobiel via Googel Maps. Googel is je beste vriend volgens Jan Melle, nou deze keer dus niet. De ingang van de grot kunnen we vanaf de camping duidelijk zien. Maar googel stuurt ons precies de verkeerde kant op. Ik denk dat het kwam doordat de bergweg er naar toe vlak boven de hoofdweg ligt en daardoor dezelfde coördinaten pakt. Uiteindelijk na wat heen en weer gefietst te hebben en vragen bij een restaurant de juiste weg gevonden. Bij het opdraaien van de bergweg was het nog 900 m.

Maar m’n lieve tijd, we hebben E- Bikes en op de turbo in de 1^e versnelling moesten we het beiden na een paar honderd m. af laten weten. Ik denk dat het wel 14 – 16 % is. Fiets aan de hand, maar schiet ook niet op. Bij een huis zegt Liny; zet de fiets hier maar neer en ga lopend verder, ik redt het toch niet meer en dan kun jij in elk geval nog mee met de rondleiding. Zo gezegd zo gedaan. Er zoeven me enkele auto’s voorbij en ik had niet eens het benul om mijn duim op te steken om mee te liften want de weg hield op bij de grot. Tot ik een laatste auto hoorde en ik me alsnog omdraaide en m’n duim opstak. De auto stopte, en wie zat erin? Liny. Maar toen was de auto vol en moest ik alsnog lopend verder. Het was erg zwaar. Maarrrr, dezelfde auto kwam terug om mij nog op te halen; er zijn dus best nog aardige Fransen. We waren dus net op tijd maar toen besloot Liny om niet mee de grot in te gaan want ze had begrepen dat het erg zwaar zou zijn. Ik dus alleen mee. Maar amper 10 minuten in de grot lag ik al een straatlengte achter op de groep en kwam de de gids terug om mij mee te delen dat ik te traag was voor de groep en zij mij terug bracht naar de ingang. Einde avontuur van de grotten van Nivaux, en jammer van de tickets. Toen lopend terug naar de fietsen. Wat is nu 6 á 700 m. al dalend lopen, nou ik geef het je te doen; loodzwaar. Net voordat Liny bij de fietsen is krijgt ze ook nog een zweepslag in de kuit.

Terug op de camping gaan we ons eerst verwennen met een potje bier daarna beentjes omhoog voor de camper. Liny heeft en passant nog gekookt maar de rest mocht ik doen. Welterusten